Yanıyor
Troya bir daha
Bizimkisi daha örülmemiş bir medeniyetti
Ardına kadar açıktı kapılar
Şaşırdı atlarıyla gelen karanlık bulutlar
Sis gibi çöküyor bu karanlık
Ve altında görülmüyor Boğaziçi
Artık görülmüyor okullar ve kitapçılar
Minareler
En yukarıda kalmışlar
Işıkları yok şerefenin
Bu ne bir bayram ne de bir kandil
Duası okunur mu kaybolup giden güneşin
Helvası mı yenir gömdüğümüz aydınlığın
Artık bana
Bize
Size
ve de sana
İçmek kaldı geçmişi
Tüm anıları
Tüm hayalleri
Algılarımıza hükmeden tüm izlenimleri
İdealarımıza kazıdığımız tüm o düşleri
Ve sana bıraktığım o son öpücüğü
Silemedim dudaklarımdan izini
İzimi
Kalın duvarları
Ses gelmiyor yan taraftan
Gelse duyar mı kulaklar
Anlar mı akıl
İzin verir mi başka bir sese zihin
Vermiyor belli
Sen yine dinliyorsun sessizliği
Sadece sen bağırıyorsun
Herkes susuyor
Susmalılar sen konuşuyorsun
Kargalar bile bıktı buradan
Leylekler gideli çok oldu zaten
Hele bir de düşünceli kumrularımız var
Ne de romantik
Vatanım da vatanım
Bırakıp gidemiyor uzağa
İnsan düşünüyor ben de mi onlar gibiyim
Ama
Kanatsızım uçamam
Buralarda kalamam
Yol verirse elini
Ardıma bakamam
