gül ü bülbül hasret kalıyor goncalarına,
her ufkunda gözüken nergisler,
birer birer dökülüyor gözlerinden.
ey mehpare kalk mezarının başından,
kendini sakladığın günlerin ardında,
kalk da gör ellerime bulaşmış kanı.
ey mihr-i mah yüreğinden öpüyorum,
seni saklayacak güzellerin,
acılarına sığınıyorum.
ey gül-i zârım mektubundan akan sözlerin,
rehin-i fenâ olan ruhunun,
derinliklerinde kaybolmuşum.
ey canhıraş kalbinin sesinden korkan,
efkâr-ı gâm gözlüyor gönlümü,
ne benden sen olur, ne senden ben...
