Gün ağardı burada gece şalını örtmüş ay nasıl da demlenir
Ah! Ummân içinde bir deryâ, bir pare bir noktacık idi aşk
Nereden başlasa, nereye gitse, nerede dursa hep aynı noktada dır
Bir çiçeğin polenine benzetirim aşk seni hem kendine hem bahçeye cân olur hem cân hem cânân eder aşk seni...
Beni beni eyledi, aşk beni eyledi, bir ben var bende ey aşıklar! Tüm aşklar içeri
Gönül senin dilin nedir? Sordum bir deliye...
Deli bana; kalbimin zuhurâtı aklıma beyân olmuş
Gör ki aşk gönüle ayân olmuş, dehr-i zaman şarhoş idim
Ne içtim ne yedim ammân aşk leyli leyli bir hoş olmuş
Sorma arzu hâli bir aşktır tutulmuş ammân etmez elimden hem coşmuş hem kudurmuş
Bir bilene sormak için çıktım yola yollar açıla gönül dola
Bir mukâbele vardım bin kapıya dedim aşk nedir?
Bir pâre idim binbir parça oldum ben kendimi bilir idim meğer şunca hiç oldum, aşk elinden ne gelirse, geldiği yol güller açar oldu
Söyleme aklın dilini kalp mecnûn, akıl ammân olmuş
Ol demiş kalp çehrem gör ki gül bahçesi şen bahçesi olmuş
Aşk bir dîvân idi makamı hiçlik oldu sen aşkı bilmez isen tat ve gör ki neler oldu.
