özlem, çokça sarıyor bünyeyi

aslında biliyorsun dünyevi.

alıyorsun mesuliyet uhrevi

sorsan gönül der, ulvi.

sustur onu, olamıyorsun kavi.

derdine bulamaz derman hiç bir psikiyatri.

gönül işte, kalıyor birinde.

kanıyor, içinde kaldıkça nihayetinde

buruk bir heves bıraksa da beraberinde

bir umut doğurmaya yetiyor, varlığı sayesinde.