yüzün daima şen, aydınlık,
bir ağacın gölgesinde dinlenmektir.
senin ruhun, dinlemek için,
yüzün, karartılardan uzaktır.
gecenin binlerce huysuzundan,
sabaha karşı doğacak güneşin,
bir selamıyla hayata başlamaktır.
kimse bilmiyor yüreğimde parlayan, titreşen yıldızları,
kimse bilmiyor, boncukları dizdiğim hayatından akanları,
utancınla sürüklenen, bilmediğin duraklar,
hayatın korkunçluğudur, her nefes alışında batanlar.
