bazı akşamlar tüterken
ve süzülürken dumanlar
dedim ki içimden;
bi dakika daha durmam burada
ama nefesim de yetmiyor gitmeye
sonra başladı arkada fon çalmaya
ve benim hayatımın jeneriği
akıp geçmiş hayatımın
küçücük külleri
soldu tabi bir kaç yıkamaya
eskilerin vermeye kıyamadığı ceketleri
zamanlar geçti de geçti
elimde avucumda sabırsızca geçmiş
günlerin geleneği
kime ne açıklar bu solmuşluk
betin benzin atmış, halin kalmamış bir şeye
neyse insanlara meze çıktı
ben neye üzüldüysem,
mizahı oldu çevremin
ne canımı yaktıysa
üstüne giderler bir de güler ulan sanki çok komikmiş gibi
şimdi bu hayat tedavülden kaldırılmış
dinlemeyi çok sevdiğim şarkılar gibi.
kaçak kullandım bu hayatın izin vermediği her şeyi.
