Şeyler birbirinin sınırını aşarlar çünkü birbirinin dışındadırlar. Bunun kanıtı, bir tabloya bakarak derinlik görebilmemdir -oysa, herkesin kabul edebileceği gibi, tablo derinliğe sahip değildir, ve benim için bir yanılsamanın yanılsamasını düzenlemektedir. Bana başka bir boyutu gösteren bu iki boyutlu varlık, delinmiş bir varlıktır, Rönesans insanlarının dediği gibi, bir pencere... Ama sonuçta pencere ancak partes extra partes'e* (ç.n. Lat. birbirinin dışında yer alan kısımlar.) açar, sadece başka bir yönden görülmüş yüksekliğe ve genişliğe, Varlık'ın mutlak olumluluğuna.
