İlkler unutulmaz demişler.
Umutlu gözler vermişler.
En buhran anda ışıl ışıl parlamış,
Gözyaşını saklayan anadan neşe vermişler
Beden ilk defa umudu reddediyor.
İlk ışıkta kendini hatırlıyor,
Yapıştırıyor yüze kanatan tokadını..
Sonra koyup gidiyor.
İlk diyor,
Romantizm Realiteye bulanıyor.
Hatırlatan gerçeklikle sarılıyor ilk kez
Umudun ciğerlere dolan ateşi..
