Gören gözlerimin bir zamanlar sana tanık olduğunu hatırlayınca
İçimde amansız,dermansız bir acı oluşur
Adım atan ayaklarımın bir zamanlar sana doğru yürüdüğünü hatırlayınca
Dizlerimin üstüne çöküp ulu orta duruyorum
Velhasıl seni çok özlüyorum
Daha ne kadar gücüm kaldı bilmiyorum
Ben hâlâ istisnasız eskiden olduğun yerlerin yanından geçiyorum
Dediğim gibi seni çok özlüyorum
Bir başka evrende seninle diz dize durduğumuzu
Başımı omuzuna koyup tüm çektirdiğin acıyı tek bir göz yaşı ile anlattığımı düşünüyorum
Bıraktığın bu savaşı tek başıma karşılıyorum
Bunları yazarken bile seni çok özlüyorum
Dayanamıyorum...
Söylenecek bir söz var ise bu mahşere saklıdır
Acılar senden kalan bir hatıradır
Zar zor vardığım eve son bir defa arkama bakıyorum
gözlerim dolu gözlerim namlu
Sen beni anlayamazsın vurulurken ulu orta
Şahlandı yüreğim bir yiğidin kollarında
Acımasızca geçen onca yıllardan sonra
Bıraktım her şeyi
Kendimi bıraktığım gibi
Çok yorgunum onca olaydan sonra
