Ruhumun kıyısında ümitler çağrısı.
Sesler var kulaklarımda kimin çırpınışları.
Hayal mi hissettiklerim, ta uzaklarda bir kalp mi çarpıyor? Kimsesizler yolu kaç adım daha.
Duyuyorum Nehrin gürleyen nefesini.
İçten içten her gece ağlamalarını, yüreğimde bir kızıllık ki haya vuruyor nefsimi. Sadrazamlar ülkesi kesik lozan şairleri, dilleri sürgülü cumhuriyet şairlerinin.
Gözlerimin renginde boğuyor bir sanatkar.
Elleri ne günah işler de tanrı cezalarıyla mükâfatlandırır. Söyle Zar kaç şansım kaldı. Biliyorum en acısından gördüm Nehrin kenarında bir gedik.
Söyle Zar: kimdir gözlerimde kayıkla dolaşan esrarengiz yabancı? Ruhumu bıraksam kayıkta götür mü şairlerin kalemine? Nehir midir yüreğimde gürleyen ses yoksa gülüşlerimi?
