Gözyaşı

İçim çok sıkkın, ruhum çok daralmış durumda. Gözyaşları içinde yazıyorum yine, uzun zamandır uğramıyordum buralara. Bu akşam yine yeniden içim parçalanıyorken buraya koşmak, buraya bi nebze de olsa içimi dökmek istedim. Ölmek istiyorum, ciddi anlamda her şeyi geride bırakıp, arkama bile bakmadan defolup gitmek istiyorum artık. Nefes alamaz hale getiriyorlar acılarım beni. Çok yoruldum, çabalamaktam, kırılmaktan, her seferinde kendimi bu noktada bulmaktan. Artık bitmesi gerekiyor, nolur artık bitsin. Mutlu olmak istiyorum demiyorum, artık her şeyin tamamen sona ermesini istiyorum. Bana daimi mutluluk ya da huzur yasaklanmış gibi. Ne zaman her şey için yalnız çabalamayı bırakacağım ki. Ben güçlü bir kadın değilim, ben güçlü olmak zorunda bırakılmış bir kadınım. Zoruma gidiyor, her şey için tek başıma ve çokça çaba sarf etmek. Birine yaslanmak istiyorum, biriyle her derdimi paylaşabilmek, birinin beni anlamasını istiyorum. Ben yine her şeyi kendim yapabilirim ama artık bu ruhsal acılar inanılmaz derecede arttı. Kendimi oyalamaya çalışsam da mutluymuş gibi rol yapsam da aslında hep yalnız ve mutsuz, terk edilmiş o küçük kızım. İşte yine başladığım yerdeyim 10 yaşındayken ölmek istiyorum diye gözyaşları döktüğüm yerde.