Nedir bu ruhumu tırmalayan,
Üflemeli çalgı?
Kapatın şu delikleri,
Bitsin bu algı.
Sarsın İstanbul,
Benim dört yanımı.
Boğazlarına akıtırım,
Acı gözyaşlarımı.
Avuçlarıma dolar,
Kuzguncuk, Baltalimanı.
Çekerim içime,
O ıslak umudumu.
Ellerimi açar da ağlarım,
O yaşlarla
Yıkarım vücudumu.
Bulamam,
Daha sıcak ve daha soğuğunu.
Üfler de içerim,
Anlamam,
Kaynar mı, buz mu?
Bir türlü bastıramam,
Bitmeyen susuzluğumu..
