Bugün ağlamak istiyorum. Daha önce hiç ağlamamış bir insan gibi.. Çabaladıklarıma, çabalayamadıklarıma, yetişmeye çalıştığım ve yetişemediğim her şeye.. Kaybetmekten korkup da kaybettiğim her şey için gözyaşlarımı sele bırakmak istiyorum. Gözyaşım akarsa içim hafifler mi? Geçer mi kalbimin acı çığlığı? Özlemim solar mı? Çok soru sormalı bir gün oldu. Konu bulup konuşabilen biri değilim aslında. Muhabbet sürdürme yetim hiç yoktur. Susarım ben genelde, konuşamadıklarıma susarım, aktaramadıklarıma susarım yada mutluysam eğer öylece konuşun karşımda saatlerce dinlerim. Çok konuşuyorsun demem mesela. Ama içim ne zaman acısa, ne zaman kırılırsam üzülsem susmamaya yemin etmişim gibi kendimi kaybederim. Ben bugün susmadıklarım yüzünden sadece kendimi kaybetmedim.