ne kaldık doğduğumuzdaki gibi bembeyaz
ne de katran karası oldu kalbimiz
nefsimiz, heveslerimiz saptırdı asıl doğrudan
beyazların arasına siyah mürekkep gibi dağıldı
insanız kökümüz unutmak zaten
dağılan mürekkep de biziz kağıt olan da
ve griyiz
ne siyahımız tam ne beyazımız
ne tamız ne de hiçiz
hayatın sırrı zaten gri yaşayabilmekte
griliğin farkında olmaktır yaşam
