Çok kalabalıktayım, hepsinde birer ışık gittiğim yolu karanlık yapan ışıklarla dolu elleri. Teker teker gittiler hayatımdan, hepsini yok ettim ve kendime kavuştum, kimsenin ışığı olmayan o yolda şu an aydınlıklar içindeyim, biraz içim buruk ama tek gerçek varmış: yalnız olmak güçlü olmak demekmiş, hassas noktan olmaması demekmiş.
Ben bu yolu sırtımdaki kamburlar, kalbimdeki acı, gözümdeki yaşlar olmadan yürümeyi öğrendim, ben kendime yetmeyi öğrendim.
Teşekkürler ederim karanlık ışıklı dostlarım, sevdiğim hoşça kalın.
