Sensin o gül bileyen
Güz bahçesinde ömrümün
Türlü kışlara gebe
Ve konmayan böceklere
Tohum saçma derdiyle
Yalansız bir gülün sonu
Böyle bitebilir ancak
Çünkü bir gül bükerse boynunu
Kırk milyon güneşin gücü
Onu doğrultmaya yetmez
Yani sen bilenen gül
Bir ömrün güz bahçesinde
-Kimin olduğu fark etmez-
Bilenmeye mahkumsun
Çoğu zaman böyledir
Bir akrep bir sineğe
Adamakıllı uçmayı öğrettiğinde
Dünya birden tersine döner
Yepyeni bir güz olur
Bütün bilenmiş güllerle birlikte
