Bir sabah sessizce Ankara’da uyanmışım
Yola çıkmışım şehir kendi kanını içiyor
Ben bir seni biliyorum bir de sensizliği
Yazgılarıma isyan ediyorum
Kalemi tutan ellere sesleniyorum
Bir sabah sessizce Ankara’da uyanmışım
Yola çıkmışım şehir kendi kanını içiyor
Ertesi günlerin hep ahını almışım
Kaldırımlar inlemiş ben duymamışım
Aşktan bahsederken aşığı unutmuşlar
Kitapların arasında gül öldürmüşler
Bir gülün cinayetinin üstünü örtmüşler
Ertesi günlerin hep ahını almışım
Kaldırımlar inlemiş ben duymamışım
Saatlerin sözleri yalanmış anlamamışım
Gecenin yarısı çarşaflara boğulmuşum
Kırkıncı kez söylendi diye mi gri gökyüzü
Ben yağmur ummuştum ay yağdı üstüme
Yaşarken yaşamak istemenin sırrı da ne
Saatlerin sözleri yalanmış anlamamışım
Gecenin yarısı çarşaflara boğulmuşum
Ötelerde bir yer varmış ben görmemişim
Fısıltılar söylemiş yerini ben ihtimal vermemişim
Mavi burada değil ve gözlerimin rengi boya
Heykeller kederin orta yerinde dalıyor uykuya
Ben birkaç takım yıldız giydim üstüme
Ötelerde bir yer varmış ben görmemişim
Fısıltılar söylemiş yerini ben ihtimal vermemişim
Bir sabah sessizce Ankara’da uyanmışım
Yola çıkmışım şehir kendi kanını içiyor
Ben bir seni biliyorum bir de sensizliği
Yazgılarıma isyan ediyorum
Kalemi tutan ellere sesleniyorum
Bir sabah sessizce Ankara’da uyanmışım
Yola çıkmışım şehir kendi kanını içiyor
