Gülki; ne sineme dokunur ne de canıma,
ne de hasret dolu saksıdaki toprağına.
Bir yara açar kabuklanır zamanla,
alışırım dedim gül yarasına.
Kokusu gitmez, rengi solmaz...
nedir bu dert, başımdan ayrılmaz.
Eksem tutmaz; sulasam büyümez,
ne istersin gül-i naz.
Açtığın yaralar kaybolur zamanla,
alışamazmışım meğerse gül yarasına.
Kokunda gider renginde solar zamanla;
neydi bu dert ne getirecekti zamanla.
Ne sineme dokundun, ne de canıma
kayboluyorsun artık hatıratımda.
Belki başka bir bahara diyeceğim ama
başka baharın gülleri sen olmayacak asla.
