En çok gülleri seviyorum dedim
Döşediler önüme gülden yollar
Hiçbirini beğenmedim dedim
Yolları serdikleri gibi topladılar
Geride bir gül bıraktılar
Koşup alayım dedim
Koşma düşersin dediler
Yürürüm o halde ben de
Yetişir miyim
Solmadan?
Yetiştim güle
Solmuştu biraz, dikenleri hariç
Sarıldım elimde kalan son güle
Battı her yerime, göğsüme
Kanadı göğsüm, elim
Gül boyandı en sevdiğim renge
Kan kırmızı
Oldu beyaz gül kırmızı
Gülü değil dikeni sevdim
Dikeni değil kanattığı ellerimi suçladım
Kırmızı seviyorum dedim
Kırmızı ol o halde
Kırmızı nasıl olunur ki?
Kırmızı sinirli dedim
Sinirlenme
Kırmızı güzel dedim
Güzel değilsin o halde
Kırmızı yapın beni dedim
Kanattılar
Kan kırmızı, gül kırmızı
Suç bende dedim
Ellerimi değil dikeni suçlamalıydım,
Dikeni değil gülü sevmeliydim,
Belki de ben hiç dememeliydim.
Aybüke Çimen
2021-06-28T12:50:34+03:00çok anlamlı, çok güzel bir şiir olmuş. şiirlerinizin devamı gelmeli.
H. Nihan
2021-06-28T12:00:32+03:00Kaleminize sağlık, güzeldi. 🌸