Korkuturdu şiirimiz bizim

Kara eteklerine nal çakılan dağlarımız vardı

Sevemezdin köyü severdim tepeleri

Özgürlük çağı iki bulut gökyüzü

Yıldızlar

Kimsesiz sevişirdi


Sevemezdi şiirimiz bizim

Çıkardı Kaf Dağı'na

İnemezdi

Rüzgârı heybetli

Hışımlı göğsü

Bir umut parçalanırdı

Çarptığında rüzgâr

Her yana saçılırdı

Sevgi


Susamazdı şiirimiz bizim

Bizim değildi çünkü

Tepelerindi

Tepe delindi

Tepe aşındı

Tepe aşıldı


Ve sonra

Yerlere düştü şiirimiz bizim

Kimsenin gözü kalmasın diye bu özgürlükte

Kayda geçti ki bir avuç gök ve iki hamak

Uçurdu kondurmadı

Yalnızlığın bayrağını


Kördür

Kanatsızdır

Şiirimiz

Rüzgâra yelken

Yalnız bizim