tadı damağımda olan şiirsin sen
harflerimin ana sütü olan
kelimelerimin boyun büktüğü
söylesene kadın
bu kadar güzel gülünür mü?
cümlelerimi ihya eden sen
dizelerimin kanayan dizlerini saran sen
senden bahseden mürekkep lime lime edilse
benim ruhum acır
söylesene kadın
bu kadar güzel gülünür mü?
düşlerimin sınırlarıdır yüzün
hasretinden prangalar değil öyle,
şiirler yeniledim özleminden
söylesen kadın
bu kadar güzel gülünür mü?
hurufatı kabe eyledim adının etrafında
kelebek gibi döner kalemin adının etrafında
hangi kadığı alsam
göz aşıyla demlerim hokkayı
söylesene kadın
bu kadar güzel gülünür mü?
hakkın ihsanıdır varlığın
hakka yakarışa adınla başlarım
adın ki tüm güzelliklerin değer yargısıdır
ama
öyle bir gülüşün var ki!
zihnimin çeperlerinde tek soru!
söylesene kadın
bu kadar güzel gülünür mü?
