kimse tanımasın için onları
şairler kimi sözcüklerini yok ettiler
*
bütün öyküleri yazıp tüketti
bir kendi öyküsü kaldı dışarda
*
kuşluğun son kuşu çekilirken
sular uzaklaşır kıyı genişler
*
işaret tırnağım boyandı, çıkmaz
bir kölenin gövdesine döndü gövdem
*
en ağır sınavdan en saf olan geçer
öder, geçer