Şu kış bahçesindeki nazende güller
Bir bilsem neden onlara imrenirler
O kadar mı çirkin lale, menekşeler
Hiçbir manaya tekabül etmemişler
Latife idi söz gelimi hepsi
Çiçek, boynun bükülsün hiç isterler mi?
Oysaki sana hiç değer verilmedi
Onlar yalnızca gül ve gibileri sevdiler
Şayet, dikenlerim olsaymış eğer
Değere değer olurmuşum ben meğer
Menekşe yapraklarım güneşte parlar
Onlar yine kara diken gülü sever