Şu kış bahçesindeki nazende güller

Bir bilsem neden onlara imrenirler

O kadar mı çirkin lale, menekşeler

Hiçbir manaya tekabül etmemişler


Latife idi söz gelimi hepsi

Çiçek, boynun bükülsün hiç isterler mi?

Oysaki sana hiç değer verilmedi

Onlar yalnızca gül ve gibileri sevdiler


Şayet, dikenlerim olsaymış eğer

Değere değer olurmuşum ben meğer

Menekşe yapraklarım güneşte parlar

Onlar yine kara diken gülü sever