Boğuluyorum. İçtiğim bilmem kaçıncı sigaradan. Yalnızlığımdan. Hayallerimden. Derinlere iniyorum. Güneş ışıkları azalıyor. Oksijen azalıyor. Ümit etmek zorlaşıyor. Sesler azalıyor. Soğuyor hayal dünyam. O kadar soğuk ve ıssız ki. Korkutucu olmaya başlıyor. Kaç kere geldim buraya hala korkuyorum. Dibe çeken halatlar. Paslı ve çatlak bıçağım. Her seferinde beni burdan kurtardı. Ama onun da gücü kalmamis gibi daha çok halat kesmeye. Kabzası elimi acıtıyor. Birakmam için yalvarıyor. Son mu bilmiyorum ama bir kez daha kesiyorum. Hayallerimde yaşayan bu korkunç halatlar bana gülüyor. Yüzlerinde tekrar benle karşılaşacak gibi bi gülümseme var. Yüzmeyi biliyorum. Halatlar kesildi. Tek yapmam gereken beklemek. Hayaller beni tekrar yüzeye çıkartacak. Çırpınmaya başlama. Sakin ol...