Gün batımından içtim, kana kana...
O gün anladım. Bazen, hayrân olduğu güzelliklere dokunmak bile yakarmış insânı. Âteşi sararmış her yanını. Serinliği unuturmuş...
Bırak, o güzelliğiyle var olsun.
Âteşte yanıp kül olmaktansa serinliğe kurul, serinlikte durul...