son gecesi bu evin

bu kalemin ışığı vardır sana yanan,

son gecesi sigaramın dumanıydı yanan,

bu şehrin tüm ışıklarıyla yine sana açılan,

ne anıdır, ne deşifre etmek seni zaman,

yor gecesi gündüzü bitmek bilmeyen yaram,

korkar oldun gerçek nedir diye sormaya aman...

anladığınız dilde bir şair olsam da neye yarar?

bilirim benden kendimi saf deniz dehliz çıkar!

çıkar demişken çıkart yaşamdan senliğimi,

el de değmemiş nadide çiçek hikayelerim yar,

ben artık kedimin kokusunu almadan uyuyamam.

bu bir parça günlük,

cesarete giden yolda bi'kışım bücürük,

alışmadan sevmek daha tatlı bir öpücük,

yaz esintisinde seni tanımak toy bir gülücük,

kaç gecemden yağmurları susturan düşünür,

kaç geceden mevsimleri parlatan sömürü...


#PianınElindenTuttuğuNadideÇiçek