uzun zaman oldu günleri takip etmediğim. hissetmediğimi yazmadığım ne çok gün olmuş! hayatın akışına vermişim kendimi, kim bilir belki de savrulmuşumdur bilinçsiz ruhlarda. belki de bilinçli yazmamışımdır ben de bilmiyorum, ciddi ciddi hatırlamıyorum. arka planda yazdıklarımdan çok da alakasız bir parça çalıyor ve pencereden karın yeni yeni yağdığını görüyorum. biraz iyi şeyler oluyor gibi mutlu hissediyorum gibi ama tam da emin değilim doyum noktası tam olarak ne onu bilmediğimden sanırım. her neyse usul usul karın yağışını izleyeceğim ve bugün yalnız hissedenlere sımsıkı sarılıyorum.
