Suskunum

Pusmuşum, sanki içimden kusmuşum

Hayatımda solmuşum

Açmışım ağzımı, yokmuşum

Boşmuşum

Ama çokça da loşmuşum

Kovaladığım kendimden yorulmuşum

Tekmişim

Hayalmişim, pek gerçek sandığım

Bilmezmişim

Karanlığın bu denli güzel oluşunu

Sanki biraz da solmuşum

Sonmuşum

Yokmuşum zaten varlığıma sokmuşum