hangi acıların gölgesinde yaşamak?
seslerin ahengiyle titriyor ellerim.
seyrek bir baş kalakalmış kapılar ardında.
şimdi hangi yalanların gölgesinde yaşamak?
hangi yeminlerin ardında yükseliyor yalanlar.
dudaklardan çıkan sözlerin doğruluğu,
meşguliyet duyduğumuz ufacık umutlar.
ağlıyorum şimdi, karanlığa kalınca.
annelerin izinden gittiğim onca yolun sözleri.
inanmıyorum şimdi bana söylenenlere,
birinci tekil şahsın yükselttiği benliği.
evde tek kalınca söylenir gıybetler,
odaya kapanıp, aradığın birileri.
ama şimdi yok hiçbir yalanlar.
uzak durmaya çalışıp, nefsinden geriye kalanlar.
diller rabbi sayıklarken, gönülden uzak.
yalanların, iftiraların pençesinde hangi dinin isteği?
hangi dindir bu, zorlamaların getirdiği.
günahları sildiğin, kalbinde kinlerin.
ıslanıyor şimdi gözyaşlarımla yanaklarım.
pişmanlıkla doluyor göğsüm...
ışıklarla eksiliyor bir bir yaşamak.
bir gün kabristan, bir gün ahir zaman.
yıkılıyor şehir kendi günahlarıyla.
okuduğunu anlamayan neslin getirdiği yaşamak.
