Her şeyin başlangıcı zor değil mi? Bir tedirginlik, bir endişe... Beklentilerimizin gerçekleşmeme olasılığı üzerine kafamızı kurcalayan binlerce soru... Sonra arkasından gelen bir boş vermişlik. Amann nasıl olursa olsun, nasıl olsa hallolurlar. İşin içinden çıkamayınca telkinli kaçamak sözler.
Ya uyandığımız her sabah... Her sabahın yeni bir başlangıç olduğunu söyleyerek, bardağı dolu tarafından görmek için verdiğimiz çabalar.
Oysa hiç değişmedi benim sabahlara uyanışım. Saatin alarmını gayri ihtiyari kapatarak, gözlerimi bile açmadan, lavaboya yönelmeden önce doğrularak, yatağın kenarına oturduğumda hep hatırlayamadığım rüyaların yorgunluğu oldu üzerimde.
Güne başlamak; uyanmak ve gözlerini açabilmek... Sonrası zaten bizim yaşanmışlığımız olacak. Ta ki gözlerimizi tekrar kapatana dek.
Sevi'm
