söyleyemediklerin kalacak içinde,
emin olamadıkların parçalarken kalbini,
mahvolduğunla kalacaksın.
hissedemediklerin gelecek cenazene,
kendini keşfe merakın kurarken düzenini,
her an bi' parça azalacaksın.
korkun cesaretine aşık atacak her gece,
gururunun gözlerine indirdiği perdeyi,
sabah akşam uzatacaksın.
inanç denizinde kaybolacak limanın,
ev dediğin yerde korsanlar dolaşırken,
ne kaybettiğini anlayacaksın.
hatıralarda kalacak güzel günler,
yeni sayfalar doldurmaya hevesin kalmazken,
hep biraz daha pişman olacaksın.
acıman hiç bitmeyecek kendine,
şefkate susadığın vakit soğukluk geldiğinde,
buz keser havada cayır cayır yanacaksın.
kaçtığın ormanda ağaçlar uzayacak,
çiçeklerin güzel kokusu burnuna geldiğinde,
fidan diktiğin bahçede mezar arayacaksın.
kendine verdiğin sözleri unutma sen yine de,
insanın şeytanı günü gelir türkü söyler.
umutlanıp aldan ama kör talihi hemen yerme,
ihtimali varsa zaten güneş günler seni bekler.
