Günler birer birer düşerken geceye,
Sokaklar susuyor, karışıyor gölgeye,
Hangi yolda yürüdüm, hangi iz kaldı geriye?
Bir hikayemi bu, yoksa bir rüya hediye?
Zamanın tokadında eriyor duvarlar,
Her adımda kırık bir geçmiş var,
Sesimde yankılanan eski hatıralar,
Sustum, çünkü kelimeler ağır yaralar.
Bir yol arıyorum, belki bir çıkış,
Ama her sokakta aynı yalnızlık akış,
Kaldırımlarda kaybolmuş bakış,
Ne geçmiş geri gelir, ne de bir barış.
Düşlerimde bir melodi, sesin mi yoksa?
Yoksa yine yalnızlık çalıyor mu bana?
Kimim bu sokakta?
Döndüm sessiz bir sabah.
