Bu tarih başlangıcın ölümü gibi.

Ve sen bu ölümün sonusun.

Günlerin acısını mezarla mı taçlandırıyorsun?

Kaybediyorum bu yıkılmaz yelkenlerimi.

Yapamıyorum, yapamıyorum.


Şimdi toprağa karşı beyaz bayrak kaldırmaktayım.

Uçsuz bucaksız uçuyorsun.

Gökyüzünde limanın yok.

Kimlere sayıp sövüyorum.

Bu yüklere karşı kefilim yok.

Anlamıyorsun, anlamıyorsun.


Ve bu karanlık sokakların apaçık yalnızlığı,

Kulak verdiğinde ölümlü yananlara,

O zaman başlıyor gecelerin tutsaklığı.

Kaybolmuş oysa bir gönlün feryadı.

Ses telleri ağlayana kadar bağırmıştı.

Duymuyorsun, duymuyorsun.


Bu koku bir yerlerden tanıdık geliyor.

Toprak yine birilerini incitiyor.

Zamanın yaşlı gözlerde bıraktığı iz,

Beni artık korkutamıyor.

Yersiz yurtsuz kalmışlık var ağrılı omuzlarımda.

Yanıyorum, sönemiyorum.