Gök yarıldı
Kan saçıldı
Ölüm dağıldı
Kara çalındı
Yüzü varmıyor günün aymağa
Gün doğurur elemi toprağa
Sorsan burası dünya
Varmıyor yüzleri kıbleye varmağa
Çaresizlik fidanları ekmişiz toprağa
Yemin tohumları saçmışız susmağa
Ne fark eder insan olana
Yaşamak değil mi toprağa varmağa
Gelecek yazmışız sancağa
Yürümeye yetmemiş, âcezem kalkmağa
Alaturka günler mazide kaldı
Nice güç gelir insan yükü sırtlamağa
Eman vermez göz açtırmağa
Bir dem sona varmağa
Hükm-ü kanun yoktur cihânda
Arzlı bildiğini okur, acımaz dağlanmağa
Harp mıdır bu zulüm
Dünya çulu giymiş kulum
Çığlıklara gark olmuş gurûbsun
Kan sıçradı ne durursun.
