"Kadim dönemde, yani Hz. Adem'le başlayıp devam eden dünyanın yalnızca kendi gerçekliğine ait olduğu o güzel zamanlarda yaktığımız çoban ateşleri hepimizi ısıtıyordu. Modernite'nin tüm insanlığı özne olmaya çağırdığı ve bu soğuk zokayı yutan herkesi kendi düzeninde yapay, kıymetsiz, işlevsiz ve plastik birer nesne'ye dönüştürdüğü mevcut modern dönemde görüldüğü üzere, plastik cesetler gibi hep birlikte ölümüne üşüyoruz. Bu soğuk çağın diline teslim olunca, çıra da tutmaz oldu ruhlarımız. İşte bunlar hep rahleye yüz çevirmekten oluyor. İşte bunlar hep; eve, şarkıya ve kalbimize dönmeyi unutmaktan. İşte bunlar..."
