ben bıraktım, şimdi de sen bıraktın. en çok ihtiyacım olduğunda, kendimi bir şekilde durduramadığımda kapattın bütün kapılarını üzerime. adeta yaslanacak bir duvarın kalmadı dedin bana. güvensiz hissettiğim yerlerde senin varlığını düşünmek bile güvende hissettirirdi. artık bilmiyorum, güvensiz hissettiğimde çalacak kapım da yüzüm de kalmadı. seninse en çok diye bir ayrımın yoktu, her zaman ihtiyacın vardı bana ve ben bıraktım, karşılaştırmıyorum. bunu istemiyorum. sen ayrı zorsun, ben tek başıma ayrı zorluğum. bu zorluklarla ne yaparız, bilmiyoruz. bizim bir sonumuz olur mu, biz bilmiyoruz.