Tam adı Ebū Muhammed Ali bin Ahmed bin Saîd ibn Hazm’dır. Kullanılan tamlamayı pek sevemesem de kendisi bir İslam felsefecisi. Ben İbn Hazm için daha çok kelamcı ya da fakih demeyi tercih ediyorum. Kurtuba’da Endülüs Emevi döneminde hayatını yaşamış ve nihayete erdirmiştir. Endülüs’te aristokrat bir aileye mensup olduğu da söylenebilir. 


Yazdığı ve günümüze ulaşan birkaç eseri;

Tavku'l-Hamame

Merâtibu'l-İcma

el-Fasl fi'l-Milel ve'l-Ehva ve'n-Nihal

el-Muhalla

el-İhkam fî Usuli'l-Ahkam


Zahiri mezhebinin önde gelen isimlerinden birisidir İbn Hazm. Bu ekolün ikinci imamı olarak kabul edilmektedir. 


Bu gönderide yukarıda yazılan eserlerden sadece bir tanesine değineceğiz o da “Tavku'l-Hamame” yani “Güvercin Gerdanlığı”.


İbn Hazm, ilgili eserde aşkın ve aşıkların hallerinden bahsetmiştir. 30 bölümden oluşan Güvercin Gerdanlığı’nın 10 bölümü aşkı doğuran nedenleri, 12 bölümü aşkın emarelerini, 6 bölümü aşka içeriden gelebilecek zararları, 2 bölümü karşılığı olan ve olmayan duyguları işlemektedir. İbn Hazm’ın aşka dair bu risalelerinde şiir ve inşa bir arada kullanılmıştır. Anlatımlardan sonra yazmış olduğu kasidelere, mersiyelere, gazellere, beyitlere de yer vererek anlamı pekiştirmeye çalışmıştır. Bana kalırsa başarılı da olmuş. Ancak ne yazık ki şiir konusunda işin içine çeviri girdiğinde okuyucu ile şiir arasında kopukluklar yaşanıyor. Buna rağmen İbn Hazm’ın şiirleri pekala güzel ve okunmaya değerdir. Aşka ve aşıklara dair kavramları açıkladıktan sonra çevresinden ya da kendisinden yaşanmış örnekler de vermektedir. Bu nedenle sadece aşka ve aşıklara dair değil Endülüs’ün dolayısıyla Kurtuba’nın sosyolojik yapısını da gözler önüne sermektedir. Ben kitabı ilk kez okuduğumda lise talebesiydim ve Mahmut Kanık’ın çevirisini okumuştum, Mehmet Hakkı Suçin’in kitabı yeniden çevirip basıma hazırlamasının akabinde edindim ve tekrar okudum.