Ben güz tırtılı, kış kelebeği.

Sevmeyi bir ağaçta öğrendim, beklemeyi bir ağaçta.

Kuru dallarında saklı kırlangıçta.

Yaratılışta savaşmak, yok oluşta.

Küçük değilim Tanrı’nın karşısında.

Bir yağmur damlası konunca kanadıma, altından bir yamaya dönüşür, kanamam.

Bir tırtılın sabrı kadar seviyorum seni, kanatlanmadan.

Göğsümü göğe açmadan, yurdumu toprak saymadan.

Güz tırtılıyım ben, kış kelebeği.

Buz tutarsa kanatlarım, nefesinde kırılırım.