İnsanın doğası gereği zordan kaçtığını ve her kaçamağı ile dünyanın daha da zorlaştığını konuştuk. Bu koşullar altında insanın rahat ve asla bırakmak istemediği bir dünyada yaşaması kulağa hayal olarak geliyor. Bu yüzden bu tip düşünceleri duymayı da istemiyoruz. Bir umut olarak küçük bir köz parçası içimizde sönmeyi bekliyor. Bu küçük parçadan büyük bir yangın çıkarabilir miyiz?
