İşin aslı şu ki, ben baştan sona düşünceyim 


Søren Kierkegaard

...

Yeni yöntemler buluyorum hüzün duyguma 

yeni tel örgüler teker teker kayboluşa çözüm 

sıkıntı mutluyken de sıkıntı ve hep var o 

kendime çözümler sunarken bir yanım hiç yok

. 

Ve şarkıyla geçiştiriyorum zamanın zehrini 

ve bir şiirle mutluyken bir şiirle ölüm sonra 

ah öyle resimlerden bir mezardan bir ağaçtan 

ve süzülüp duruyor ışık hiçbir şey olmuyor dar. 

. 

Kapanıp sadece kendimle meşgul olmak 

kapanıp bir perde sonra yalan insanca değil 

sıkışığım, daracığım, köşesizim ve mahcubum 

ve mahkumum ben cam kırığı kelimeler içimde. 

. 

Okumak ah ne zevkli kan dolaşırken ufukta 

hep aynı yerden geçmek ıstırabı uyuyamamak 

ve düşler ve sayıklamalardan sonra kalakalmak 

hep bir ikililik hali aynada ve binlerce çarpan 

. 

Anlaşılmayayım ve beni biri manipüle etsin 

beni biri sürsün kullansın götürsün getirsin 

ki sussun içimdeki uğultu susayım sonsuzluğa 

ve bir bağlaç işlevinde içim ışıklarını kapatsın 

. 

Nadiren huzurluluk nadiren gerçekten gülmek 

ve ben hep bir başkayım aynanın karşısında

içime uzağım sözüm kısa daracığım nasılsa 

ah öleceğim ki sonunda güzel bulunsam ah. 

.