Gözümün önünde benden gittiğini görmemişim. Sen gidince de anlamam uzun zamanımı aldı. Seninle varmışım sen gidince anladım. Öyle kendime kilit vurmuşum ki sevgisizliğini görememiş gözlerim, söylediğin kötü her şeyi kulaklarım kapatmış seni sevmeye devam edebileyim diye. Haksızlıklar içindeyim. Artık hayata güzel dileklerim yok. İyiyim yani sanırım iyileştim ama bir şeyler içimden kopmuş gibi. Seninle varoldum, sensizlikle yok oldum. Kurtar beni. Sen yokken bile sana anlatırım diye içimde biriktirmişim her şeyi. Ne mesafe ne sensizlik seni benden hiç uzaklaştırmadı. Evet iyiyim çünkü başka çarem yok. Her sorunu seninle aştım sorun sen olana kadar. Bu aşılmaz gibiydi, aşamadım. Bazen her yolu denersin olmaz çünkü çaresizliğe çözüm bulamadım hiç. Sen varken güçlüydüm, en azından bir şeylerin üstesinden gelmeye çalışırdım. Şimdi güçlü olmak gelmiyor içimden. Şu hayatta 2 kişi için çabaladım sırf biraz yüzünüzü mutlu görmek için. Biri sendin. Sen benim oradaki ailemdin ve orayı terk etmekten başka şansım kalmamıştı. Sana gitme bile diyemedim, diyemezdim. Gözlerine bakarken eriyordu kalbim oysaki. Hayat sana güzellikler getirsin artık eskisi kadar sinirli değilim sana gün geçtikçe azalıyor hissim ama sana olan bağlılığım aylardır hala benimle. 'Hayallerimize tutunarak devam edemiyorum' sözün hala kulaklarımda. Hayalleri kuran bile ben değildim. Kendin kurdun, kendin yıktın, kendin mutlusun.