gecenin sessiz ateşinde kaybolmak...
o vakit bir dem çöker perperişan
dil oynamaz, göz kapanmak bilmez
dört duvar küser karanlığa
sensizlik sarar bedeni
parmak uçlarıma kadar
ve sonra gece de küser karanlığa
gün doğmak bilmez
ateşin ızdırabı yanaşır;
sana dokunamayan bedenime,
apansızdır bilmezsin.
en acısı da seni düşlemek oysaki
