Kimdi kandırdığım; Onları inandırdım
Hatta seni bile sen bilmedin
Kendime tenezzül dahi etmedim
Kendimi bugün yine kapı dışarı ettim
Sen bana penceresi olan bir oda verir misin?
Neyin aralığında sıkışıp kaldım
Sorulardan sığınsam, bir buluta sığınsam
Ellerin uzanır mı, bir solukta sen diye bağırsam
Karanlığıma aldırmadan bir kez bana sarılır mısın?
Bir mum yaksan, aydınlığa boğmadan
Sen bilir misin, gölgenden kaçınmayı ?
Sen duyar mısın,
Kelimesiz kalmış cümlelerin çırpınışını
Sen nerden öğrendin öyle gülmeyi ?
Bana hiç bıkmadan defalarca anlatır mısın ?
Şimdi lüzum var mıydı şiirlere ?
Ben idam etmiştim ilham perilerini
Sen halaskâr pelerini mi taktın gözlerine?
Nerden öğrendin böyle bakmayı?
Kalbimde her bakışın bir zelzele
Görmeyi nerde bıraktın da böyle kör nişancısın !
Bana bir gerçek bağışlar mısın?
Yalanlar kuyusunda, ateşler ortasındayım
Avuntular pusuda, söyle yaklaşmasınlar kanarım
Pusulasız yollardayım, Kaybolmaktayım
Başımı dizlerine koysam
Gülüşünü ninni yapıp okusan kulağıma
Uykularıma dağılsa kokun
Sahi sen nerden öğrendin öyle gülmeyi?
Bana hemen şimdi anlatır mısın?
Vaktim dar, anlamaz mısın?
