Bugün kaldırımlardan yağmur damlaları ve ben taşıyorduk. O kadar bağırarak koşmak istedim ki. Her sokak lambasında gözlerimi alan sen ol istedim. Sırılsıklam olmak istedim. Caddeler, yollar yıkandı. Arabalar yıkandı. Usul usul gözlerim yıkandı. Kalbimde sana yıkansın istedim. O kadar kurusun ki. Kupkurusun sen. Sahi neden bu kadar kurusun? Benim yağmurum mu korkutuyor seni? Sana ektiğim ne varsa soldu. Benim suyum yetmez oldu. Gözlerim yıkandı. Yutkundum. Ruhum eksildi. Neşem sarmaz oldu. Kaldırımlardan yağmur damlaları ve ben taşıyorduk. O kadar bağırarak koşmak istedim ki. Sesim çıkmaz oldu. Şemsiyem kırıldı, ben de kırıldım. Şemsiyem çöpte. Ya ben? Sahi ben neredeydim? Yollar sana çıktı, ben kendimi arar oldum da sen yola çıkmaz oldun. Benim gücüm kalmaz oldu. Caddeler, yollar yıkandı. Arabalar yıkandı. Gözlerim yeniden yıkandı. Benim varım yoğum sana yetmez oldu. Şehirde yağmurlar ve ben dindik. Gün bitti gece yarılandı. Senin ruhun benim sağanaklarımı duymaz oldu. Bir parça bile ıslanmamışken kalbimse esasında sana yıkanmaz oldu.