Yağmuru sevmiyorum hazindir hem ağırdır
sevmiyorum yağmuru çün' vicdanı sağırdır
yağar evsiz çocuğa
"Oy benim deli gönlüm"
Haydarpaşa manzaralı bir bankta
Tütüne katık ettim köpüren dalgaları
Oturdum bir şiiri yeniden hatim ettim
Kara yer kara bağır denize karşı duran
Ellerim el midir hey gözlerim göz müdür hey
Ne tutar düşenimi ne görür anda çapak
Şiir biter mısralar kırıntı hacegandan
Çocuktum bekle derdin yine de tez midir hey
Hem gelmeye meylim var şol dünyaya hem garez
Deniz kuduradursun yelkenler fora, fora!
Bu hoyrat bu hor şiir arzuman bir yağmura
Çatlatıp yüreğini yıkılsa az mıdır hey
"Oy benim deli gönlüm"
bir bankta, manzarası o eski Haydarpaşa
Bağıran süt mısırı taze simit sıcak çay
Suspus olmuş ayrılık eski yar eski yara
O gökler iniyorken saçına siciminden
Tutunmuş her birisi bir banka, köşesinden
Gidip gelen denizde giden giden giden iz
Ve bir yağmur davetsiz, karışan adımlara
Toplayıp etekleri eve topuklatırken
Duymadan hiç sessizce, telaşsız kalbi dulda
Çuvaldan arabayı sürükleyen o omuz
Çeker kartonlarını insanlık pazarına
Kıvır kıvır bir kafa sarkan aralarından
Kara gözleri boncuk kara saçları yağmur
Kara yer kara. Bağır, oy benim deli gönlüm.
Sevmiyorum yağmuru yağıyor hüznü ağır
Giden evsiz çocuğa.
