Hangi çiçektim, bilmem.
Belki de sadece bir dikendim.
Fakat çiçek çiçek gülerdim.
Taç yaprağımdan vuruldum bir gün.
Durdum, duruldum, ağladım.
Ellerime baktım, bomboş.
Renklerime baktım, solgun.
Bir demet hâlinde değilim artık.
Etrâfa dağılmış, acıya bulanmışım.
Yine de umuda ve hüzne meftûn...