Hani hayatı sorgularsın ya bazen hem de böyle ufak tefek bir sorgulama değil her sabah, günün her dakikası ve hatta uyumadığın her an diyebilirim. Her insanın vardır öyle bir dönemi işte galiba bu sefer o dönem beni bulmuş gibi tabi bende niye hep ben demeden edemedim ama bunu söylerken bir yandan da biliyorum herkesin kendince boğuştuğu ve aşmaya çalıştığı sorunları olduğunu. Kısa tutuyorum,aslında bu fotoğrafı başka bir zaman Artvin'imi övmek için koyabilirdim ama bu sefer farklı açıdan bakıyorum bu fotoğrafa; gökyüzü gibidir insan bazen çok neşeli ve böyle masmavi denizi anımsatır ama bazen de kara bulutlar hiç eksik olmaz başından ve bu ikisi de kardeş gibi ayrılmaz birbirinden galiba öyle yada böyle kabullenmemiz lazım bu döngü bir gün bizimle beraber sonsuzluğa gidene kadar hep böyle devam edecek.