kaldığım yerden devam ediyorum bitmeye

insan sonsuz olmalı haliyle

eksilerek günden güne

varlığımın kalıntılarından güzel bir hayat kurma çabamı

alkışlayacak milyonlarca cüce var etrafımda

kanatları gökyüzünden de yüksekte olan

mutluluğu beyaz bir elbiseyle giyeceğim üzerime

yakındır zamanım belki yer edinirim kendime

o güzel ve sıcak dünyada

*toprak kokması ellerimin

hayallerimde kalmamalı*

uykusuz ruhum dinlenmeli

buluşmalı turkuaz denizlerle

tek dileği gerçekleşmedi

kızdı

bağırdı

kırdı çocukluğum

az biraz önce çocuk muydum?

onunla yeşerdi en büyük yokluğum

bu boşluk kalbindekinden de büyük inan isterim ki

sevmeyi beceremiyoruz

doğru kişileri

olabilirdik de olmak istemedik mi, aynı duaya amin de dedik

yoksa

yeterli gelmedi mi yalandan açtığımız ellerimiz

yok'un her daim burada olduğunu unuttuk tabii

unutmuş gibi yaptığımız anların haricinde

çiçekleri de sevmiyorum güzel kokuyorlar diye

çikolata çok tatlı

çilek çok çilek

ölüm yok ölüm

ölüm

çok

yakın.