Çiçeğim ben nefes alamadım.
Nefesimizi kestiler.
Harap olmuş gecelerin hüznü doldu yüreğime.
Yaşamak nedir unuttu yüreğim.
Çaresizliğin bin hale vurmuşluğu bitirdi bedenimi.
Arzularımı çaldılar.
Heveslerim yok oldu.
Şimdi bir bilinmezliğin içerisinde kayboldum.
Bir girdaptan çıkamamanın acısını çekiyorum.
Boğuluyor iyi hisler, iyi düşünceler.
Yitip giden hayatlar görüyorum, yansa da içim susuyorum.
Kelamlar yetmiyor bazı şeyleri anlatmaya.
Ah çiçeğim, yaşamak...
Yaşamak kollarına hasretim.
Ah çiçeğim, sevmek.
Kalmadı öyle içimde, insana karşı.
Ah hasrete hasretim...
Ah çiçeğim bilmiyorlar! Bilmiyorlar onlar, duymuyorlar!
