Çocukken titreyerek nefret ettiğim geceler, şimdi yanımda en müşfik hâliyle durup karanlık elleriyle, düşünmekten kırışmış alnımı serin serin ütülüyor. Birden içim, İstanbul kokan kuşlarla doluyor. Kendimi Boğaziçi'nde mehtaba çıkan insanların arasında buluyorum. Sazlar ve sözler çınlıyor kulaklarımda. Hazzın doruklarındayken sularda titreyen ışıkları hayretle seyrediyorum. Ve istiyorum ki bu harikulade hayal, son bulmasın ve sabahın elim güneşinin ateşten okları saplanmasın yüreğime.
